Salomon Christiaan

If our words were our children
Which they are in some way
Would we talk differently
Would we care the words we say

Because once out, words go around
And they never ever will return
Never ever till they matter
Never ever till they letter by letter
Bring us our truth
Bring us our truth in return

So
Mind your words don’t spit them out
Raise your children to be proud
Teach them justice, not to judge
May they grow up to be righteous
May they grow up to be true
May they know what they may do
May they know they do belong
May they know they can be sung
May they join that Bob Dylan song
And may they stay
May they stay for ever young

If our words were our children
Which they are in some way
Would we talk differently
Would we care the words we pray

Because once out, words go around
And they never ever will return
Never ever till they matter
Never ever till they letter by letter
Bring us answers
Bring us answers in return

So
Mind your words don’t spit them out
Raise your children to be proud
Teach them justice, not to judge
May they grow up to be righteous
May they grow up to be true
May they know what they may do
May they know they do belong
May they know they can be sung
May they join that Bob Dylan song
And may they stay
May they stay for ever young

Don’t raise your voice
If it’s not for joyce
Don’t speak too loud
Why do you shout
Raise your children to be proud
Or you better shut your mouth

(very loud):
Don’t raise your voice
If it’s not for joyce
Don’t speak too loud
Why do you shout
Raise your children to be proud
Or better shut your mouth

Teach them justice, not to judge
May they grow up to be righteous
May they grow up to be true
May they know what they may do
May they know they do belong
May they know they can be sung
May they join that Bob Dylan song
And may they stay
May they stay for ever young

Rond en rond een nog eens rond

Rond en rond en nog eens rond

Rond en rond en nog eens rond
Draai ik rondjes met de aarde
Ik die nooit mijn tijd verstond
Zodat mijn dagen zich verjaarden
Lig op mijn rug onder de grond

Rond en rond en nog eens rond
Vers geaard en goed gegrond

Rond en rond en nog eens rond
Languit aan mijn eigen front

Rond en rond en nog eens rond
Draai ik rondjes met de aarde
Op mijn rug onder de grond
Schat ik de dingen op hun waarde
Voel hoe de tijd in mij verstomd

Rond en rond en nog eens rond
Hier en nu en wel terstond

Rond en rond en nog eens rond
Halfvergaan maar kerngezond

Rond en rond en nog eens rond
Draai ik rondjes met de aarde
Besef dat er nooit tijd bestond
Ik ben aarde, ik ben aarde
Ik ben aarde, ik ben potgrond

Rond en rond en nog eens rond
Met een kever in mijn kont

Rond en rond en nog eens rond
Wat ruikt humus toch gezond

Rond en rond en nog eens rond
En alweer het klokje rond

Rond en rond en nog eens rond
Praat ik door met volle mond

Rond en rond en nog eens rond
Ik uw aller horizont

Ik uw aller horizont

Horizont

Horizont

Ik zie het aan je ogen
Je ijselijke blik
Je hebt alweer gelogen
Alweer je eigen ik
Laten prevaleren
Mij doodleuk laten staan
Bent als zovele keren
Je eigen weg gegaan

Ik zou je moeten haten
Maar liefde maakt gedwee
Je mag me niet verlaten
Ik smeek je, neem me mee

Ik zie het aan je ogen
Je uitgestreken smoel
Je hebt me weer bedrogen
Belazert weer de boel
Ik hoor het je nog zeggen
Dat het zo’n vaart niet liep
Maar zonder ‘t overleggen
Ben je ‘m opeens gepiept

Ik zou je moeten haten
Maar smeek je, neem me mee
Zelfs binnen deze maten
Is er ruimte voor ons twee

Maar ‘k zie het aan je ogen
Die grimas rond je mond
Zo koud, zo onbewogen
Dat mateloos aplomb
Waarmee jij zonder kikken
Weer jouw beslissing neemt
En zonder in te schikken
Je eigen ruimte claimt

O, kon ik je maar haten
Met ‘n haat zo sterk en groot
Je haten, haten, haten
Je haten tot de dood!

Maar kijk ik naar je ogen
Naar dat ontzielde lijf
Je lippen die me zogen
M’n mond, m’n onderlijf
Je handen die me streelden
Het kuiltje in je wang
Dan weet ik wat wij deelden
Mijn lief, mijn levenslang

Dan... ‘k wil er niet om twisten
Ik vraag het maar eenmaal
Ach, laat mij met jou kisten
Met jou ten ondergaan

Ik heb eens voor de zee gestaan
Ik dacht er dwars door heen te gaan
Heb mij bedacht

Toen kwam ik voor een berg te staan
Ik dacht er overheen te gaan
Heb mij bedacht

Ik heb voor je woestijn gestaan
En zelfs een eerste stap gedaan
Heb mij bedacht

Zo is het menigmaal gegaan
Meer stilgestaan dan doorgegaan
Mijzelf bedacht

Mijzelf bedacht maar was het niet
Mijzelf getart maar durfde niet
Op jou gewacht

Mijn lieveling, mijn stille pijn
Mijn zee, mijn berg, mijn zandwoestijn
Ik weet je lacht

Toen kwam ik voor de keus te staan
Ten ondergaan of door te gaan
Heb toen bedacht

Kan mij verdrinken in de zee
Sleur bergen en woestijnen mee
Jouw overmacht

Je hoeft niet te bestaan

Je hoeft niet te bestaan

Nee, je hoeft niet te bestaan
Je mag een droombeeld zijn
Als maar

Als maar van tijd tot tijd
Als ik mijn armen spreid
Jij je warm en spontaan
Tegen mijn borst aan vlijt
Ik mag ten ondergaan
In d’ bitterzoete strijd

Tot alles voldaan...

Je hoeft niet te bestaan

‘k Heb geen behoefte aan
Iemand die voor altijd
Zijn weg met mij wil gaan
Door ruimte en door tijd
Als maan van mijn bestaan
Zijn leven met mij leidt

Nee, je hoeft niet te bestaan
Je mag een fictie zijn
Als maar

Als maar van tijd tot tijd
Als ik aan passie lijd
Jouw nagels in mijn slaan
De wonden openrijt
Ik mag ten ondergaan
In d’ hitte van de strijd

Tot alles is voldaan...

Je hoeft niet te bestaan

Ik zoek niet een kompaan
Die stoer de zeilen heist
Maar op mijn oceaan
De stor(re)men vermijdt
Als vaan van mijn bestaan
Mij in zijn luwte leidt

Nee, je hoeft niet te bestaan
Je mag een sprookje zijn
Een raadsel, een canard
Als maar
Als maar

Nee, Je hoeft niet te bestaan
Je mag een leugen zijn
Als maar

Als maar aan ’t eind der tijd
Na de verloren strijd
Jij bij mijn graf komt staan
En warme tranen schreit
Als waan van mijn bestaan
Mij eindelijk bevrijd

Als alles is voldaan

Alles is voldaan

Alles is voldaan

He was good to me
He let me become
He was my first breath
He took me by the hand
We crossed the lands
Under heavenly skies
He teached me times and tides
And to obey his law
The law of gravity
He often said to me
You are not made to fly

---chorus---
You have to wake up to live your dream
Live your dream wake up

They were good to me
They’re my flesh and blood
(they) Put me on my feet
They bought me Sunday shoes
To walk the truth
Watched by the neighbour’s eyes
They teached me life and ties
And to obey their law
The law of family
The often said to me
Like us you’re meant to die

---chorus---
You have to wake up to live your dream
Live your dream wake up

You were good to me
You were my first kiss
You kissed me awake
You had your special way
To make the day
As well as every night
You teached me nice and wise
And to obey your law
The law of destiny
You often said to me
For ever you’ll be mine

---chorus---
You have to wake up to live your dream
Live your dream wake up

You have to wake up to live your dream
Live your dream wake up

…

Het was niet dat mijn wereld woest en leeg was
Dat mijn geest nog dwaalde in schaduwloze tijd
Alsof t leven nog geen woord tot mij gezegd had
En ik ’t verschil niet kende tussen hoop en spijt

Toch was het net alsof ‘t mijn eerste dag was
Toen jij je ogen naar mij opsloeg met die lach
En ik door het licht zo hulpeloos verblind was
Dat ik mij naakter wist dan ik mijzelf ooit zag

‘k Herkende mij in jou, jij jouw zelf in mij
We waren goed geschapen en ook voor elkaar
We stuiterden piemelnaakt door ons paradijs
En vreeën dan op een strandje aan de Eufraat

De schepping droomde een nieuwe dagenraad
Alles ademde naamloos simpel naar zijn aard
God wipte langs met een zekere regelmaat
Hij kreeg maar niet genoeg van onze appeltaart

…

Je trekt me onder het dekbed en je lacht
Die eerste lach die alle woord te boven gaat
Oh boy, ik voel allang hoe laat het is, ons wacht
Een eindeloos zwoele avond aan de Eufraat

Weet niet of het leven meer is dan toeval
Een groots ontwerp of een kwestie van lichtval
Weet niet of er wijsheid heerst in het heelal
Of dat we zomaar zijn and that is all
Ik weet niks

Weet niet of we leven of worden geleefd
Of iets of iemand alles in de hand heeft
Of er een toekomst is voor wat is geweest
Of ik een ziel heb die mij overleeft
Ik weet niks

-- refrein --
Ik weet niks mijn liefste en ik kan je niks beloven
Maar als ik aan jou denk dan wil ik geloven
Dan moet ik geloven in een hemel hierboven
Boven de wolken, de maan en de sterren
En wie weet nog veel verder
Boven de zon uit misschien
Ik ga je weer zien
-- . --

Weet niet of wat ik voel ook echt iets is
Of het meer dan alleen maar chemie is
Weet niet of het kan dat 1 plus 1 drie is
En of er iets, zoiets als liefde is
Ik weet niks

-- refrein --
Ik weet niks mijn liefste en ik kan je niks beloven
Maar als ik aan jou denk dan wil ik geloven
Dan moet ik geloven in een hemel hierboven
Boven de wolken, de maan en de sterren
En wie weet nog veel verder
Boven de zon uit misschien
Ik ga je weer zien
-- . --

Weet niet of mijn vragen hopen op antwoord
Of het graag vaag laten om onverstoord
Zalig onwetend en totaal onverantwoord
Door te dromen tot aan jouw hemelpoort
Ik weet niks

-- refrein --
Ik weet niks mijn liefste en ik kan je niks beloven
Maar als ik aan jou denk dan wil ik geloven
Dan moet ik geloven in een hemel hierboven
Boven de wolken, de maan en de sterren
En wie weet nog veel verder
Boven de zon uit misschien
Ik ga je weer zien

Boven de wolken, de maan en de sterren
En wie weet nog veel verder
Boven de zon uit misschien
We gaan elkaar zien